Όπως θα έχετε διαπιστώσει οι περισσότεροι, η εκμάθηση της τεχνικής του στιλβωτού χρυσού είναι τόσο δύσκολη όσο και η πληροφόρηση για τα μυστικά της CIA. Όλοι δίνουν συνταγές οι οποίες αρκετές φορές είναι σκόπιμα λανθασμένες και κανείς δεν προτίθεται να δείξει σε κανέναν αυτήν την << απόκρυφη>> τέχνη. Είναι γεγονός ότι αρκετοί από εμάς πιστεύουμε ότι η διαφώτιση του άλλου σημαίνει αυτόματα το δικό μας σκοτείνιασμα. Πιστεύουμε ότι συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Σε πείσμα όλων αυτών, στο παρών άρθρο θα γράψω με κάθε λεπτομέρεια για τα στάδια της τεχνικής αυτής και σύντομα θα τραβήξω και κατατοπιστικό video. Επιπλέον είμαι πρόθυμος να δείξω δια ζώσης , όποιον επιθυμεί να μάθει την τεχνική αυτή.

 

                                 ΤΑ ΥΛΙΚΑ

 stilvoma me kokkino ampoli1

Ζυγαριά ακριβείας (στοιχίζει γύρω στα 50 € και μπορείτε να ρωτήσετε σε χρυσοχοΐα ή μαγαζιά με ηλεκτρονικές μικροσυσκευές). 

Κυρτός στιλβωτήρας (περίπου 20€). Ζελατίνη σε σκόνη. Απιονισμένο νερό (αυτό που χρησιμοποιείται στο ατμοσίδερο. Υπάρχει σε όλα τα σουπερ μάρκετ). Κόκκινο αμπόλι LEFRANC. Γυαλόχαρτα νούμερο 800, 1500, 2000, 2500, φύλλα χρυσού 22-24 καρατίων κολλημένα στο χαρτί και όχι ελεύθερα διπλόπαχα 8 Χ 8 ή 10 Χ 10. Μπόλικο βαμβάκι. Πιστολάκι μαλλιών.

 

                           Η ΣΥΝΤΑΓΗ

 

ΚΟΛΛΑ :50 gr απιονισμένο νερό + 1,1 gr ζελατίνη

ΠΑΣΤΑ ΑΜΠΟΛΙΟΥ-ΚΟΛΛΑΣ: 50 gr κόλλα + 20,5 gr αμπόλι

 

                             ΕΚΤΕΛΕΣΗ

 

Ότι σκεύος, πινέλο ή κουτάλι χρησιμοποιούμε σε όλα τα στάδια, το ξεπλένουμε με απιονισμένο νερό ( δεν περιέχει άλατα και συνεπώς δεν αφήνει στίγματα στην επιφάνεια του χρυσού).

 

Σε μια κατσαρολίτσα βράζουμε νερό της βρύσης και μέσα βάζουμε ένα δοχείο που περιέχει τα 50 gr απιονισμένο νερό και τα 1,1 gr ζελατίνης. Ανακατεύουμε μέχρι να διαλυθεί η ζελατίνη. Έπειτα προσθέτουμε τα 20,5 gr αμπόλι και ανακατεύουμε μέχρι να διαλυθεί και αυτό (προσέχουμε να διαλυθεί και αυτό που κάθετε στον πάτο του δοχείου, χρειάζεται λίγη υπομονή). 

 

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΠΡΙΝ ΠΕΡΑΣΤΕΙ Η ΠΑΣΤΑ ΑΜΠΟΛΙΟΥ-ΚΟΛΛΑΣ

 

Η επιφάνεια της εικόνας μπορεί να έχει προετοιμαστεί με στόκο craft όπως αναφέρω στο 1ο μάθημα είτε με μείγμα κιμωλίας και κουνελόκολλας. ΠΡΟΣΟΧΗ: επιμένω στην μάρκα craft μιας και η χρήση άλλων ακρυλικών στόκων όπως πχ Vitex μπορεί να οδηγήσουν σε δυσάρεστα αποτελέσματα όπως στο να μην απορροφάται η πάστα αμπολιού-κόλλας και συνεπώς να μην στέκεται πάνω στην εικόνα. Επίσης πρέπει να προσέξετε ώστε το ξύλο της εικόνας να έχει αρκετό στόκο ( περίπου 15 χέρια ) ώστε η επιφάνεια κατά την στίλβωση να είναι καλύτερη. Το τελικό τρίψιμο του στόκου μπορεί να γίνει με γυαλόχαρτο νούμερο 800 και όχι ψιλότερο ώστε να πιάσει καλύτερα η πάστα αμπολιού-κόλλας.

 

ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ

 

  Για να αποφύγουμε τα ξυσίματα της πάστας του αμπολιού και του χρυσού στο μέσα μέρος του σχεδίου της εικόνας, μετά το τέλος του χρυσώματος, προτείνω την εξής μέθοδο: παίρνουμε την έγχρωμη (ασπρόμαυρη) φωτοτυπία ή το πατρόν του σχεδίου (σε ριζόχαρτο ή καραμελόχαρτο) και το κεντράρουμε πάνω στο ξύλο της εικόνας. Έπειτα τοποθετούμε από κάτω το καρμπόν γραφίτη (όχι καρμπόν μελανιού γιατί το μελάνι όταν υγρανθεί απλώνει και λερώνει την εικόνα. Μπορούμε επίσης με ένα μαλακό μολύβι πχ 4β-8β να περάσουμε το πίσω μέρος του σχεδίου, αντικαθιστώντας έτσι μόνοι μας το καρμπόν γραφίτη) και πατάμε τα περιγράμματα του σχεδίου. Έπειτα κολλάμε στην επιφάνεια του σχεδίου (λίγο έξω από τα περιγράμματα και αρκετά μέσα στο σχέδιο) με φαρδιά διάφανη κολλητική ταινία.

Μπορούμε πριν την επικόλληση της ταινίας να τρίψουμε απαλά χωρίς να βγάλουμε το πατημένο σχέδιο με γυαλόχαρτο 800 ή 1000 ώστε να αποφύγουμε την άμεση επαφή της ταινίας με την επιφάνεια της εικόνας και την μετάδοση κόλλας, μιας και το τρίψιμο θα δημιουργήσει μια λεπτή στρώση στόκου σαν <<πούδρα>>.

Έπειτα πατάμε της άκρες της ταινίας για να κολλήσουν καλά και με προσοχή, ακρίβεια και κατάλληλη πίεση κόβουμε με κοπίδι τα περιγράμματα του σχεδίου. Έπειτα ξεκολλάμε την ταινία που περισσεύει έξω από τα το περίγραμμα της μορφής. Μπορεί στην αρχή να φαίνεται κουραστική η μέθοδος αυτή αλλά γρήγορα μπορείς να εξοικειωθείς και θα δεις ότι γλιτώνεις πολύ κόπο από τα μετέπειτα τριψίματα για την αφαίρεση χρυσού κλπ. Επιπλέον μετά το τέλος του χρυσώματος όταν αφαιρέσουμε την ταινία έχουμε μια εικόνα όπου το σχέδιο έχει τέλεια περιγράμματα.

 

ΠΕΡΑΣΜΑ ΠΑΣΤΑΣ ΑΜΠΟΛΙΟΥ-ΚΟΛΛΑΣ ΚΑΙ ΤΡΙΨΙΜΟ

 

Αφού ολοκληρώσουμε τα παραπάνω στάδια παίρνουμε το ζεστό διάλυμα αμπολιού-κόλλας (είναι σημαντικό να το ανακατεύουμε και να το ζεσταίνουμε ανά τακτά χρονικά διαστήματα βυθίζοντάς το σε σκεύος με ζεστό νερό ώστε όταν το περνάμε πάνω στην εικόνα να απλώνει και να απορροφάται καλύτερα) και περνάμε το πρώτο χέρι με σχετικά φαρδύ μαλακό πινέλο στραγγίζοντας το πολύ αμπόλι-κόλλα στο δοχείο ώστε να απλώνεται ομοιόμορφα στην επιφάνεια και να μην έχουμε περιοχές όπου λιμνάζει πολύ. Δεν χρειάζεται να επιμείνουμε πολύ στο να καλυφθεί καλά η επιφάνεια, μιας και θα περαστούν πολλά χέρια. Στις γωνίες προσέχουμε ( αν είναι σκαφτό το ξύλο να μην μένει πολύ υλικό, γιατί μετά μπορεί να σκάσει ή να δημιουργήσει τρυπούλες-πόρους που θα φαίνονται πολύ άσχημες έπειτα κατά το στίλβωμα. Το παραπάνω ισχύει βέβαια και για την υπόλοιπη εικόνα). Μετά από λίγη ώρα θα δούμε το υλικό αυτό που περάσαμε μόλις αρχίζει να στεγνώνει, από κόκκινο να γίνεται ροζέ. Όταν όλη η επιφάνεια γίνει ροζέ, σημαίνει ότι στέγνωσε. Φροντίζουμε να είναι ζεστό το δωμάτιο ώστε να στεγνώνει καλύτερα. Το αφήνουμε λίγο ακόμη για να στεγνώσει βαθύτερα και περνάμε σταυρωτά το 2ο χέρι ( με κάθετη φορά στο 1ο χέρι και έπειτα στο 2ο με οριζόντια και ου το καθ’ εξής). Μετά από 7-10 χέρια και όταν θα φαίνεται πια η επιφάνεια της εικόνας ομοιόμορφα κόκκινη αφού θα έχει στρώσει και στεγνώσει (σε θερμοκρασία δωματίου μετά από 3-4 ώρες ) η πάστα αμπολιού-κόλλας, τρίβουμε απαλά με γυαλόχαρτο 800 (σκοπός είναι να εξαφανίσουμε τις γραμμές από τις πινελιές). Τρίβουμε απαλά για να μην φτάσουμε στην προετοιμασία της εικόνας (Βέβαια, αν φτάσουμε δεν πειράζει γιατί θα περάσουμε έτσι κι αλλιώς άλλα 7-10 χέρια). Πολύ καλά είναι και τα σφουγγαράκια που έχουν πάνω κολλημένο γυαλόχαρτο και τα οποία έχουν πολύ μεγάλη αντοχή. Από αυτά τα σφουγγάρια επιλέγουμε το πιο ψιλό που είναι περίπου τόσο ψιλό όσο και το 800. Μετά το 1ο τρίψιμο περνάμε άλλα 7-10 χέρια. Έπειτα τρίβουμε πάλι πολύ απαλά με γυαλόχαρτο 1500. Καλό είναι σε κάθε τρίψιμο να σκουπίζουμε καλά με χαρτί κουζίνας για να βλέπουμε καλύτερα την επιφάνεια επιμένοντας στα άτριφτα σημεία και επιπλέον για να απομακρύνουμε τους ψιλούς κόκκους του τριμμένου αμπολιού . Αποφεύγουμε να ακουμπάμε την επιφάνεια σε όλα τα στάδια, ιδίως κατά το στίλβωμα με τα χέρια γιατί τα δάχτυλα αφήνουν λίπη. Τέλος τρίβουμε με γυαλόχαρτο 2000 ή 2500 (αν δεν βρίσκουμε ή δεν έχουμε τόσο ψιλό γυαλόχαρτο, παίρνουμε 2 κομμάτια από 2000 και τα τρίβουμε μεταξύ τους οπότε γίνονται πολύ ψιλά). Είναι σημαντικό να κοιτάμε την εικόνα σε δυνατό φώς, και πλάγια στο ύψος των ματιών και να εντοπίζουμε γρατσουνιές τις οποίες γυαλοχαρτίζουμε. Σκουπίζουμε πολύ καλά την επιφάνεια με χαρτί κουζίνας και πινέλο. Μετά την ολοκλήρωση των παραπάνω σταδίων κοιτώντας πλάγια την εικόνα θα έχουμε μια πολύ λεία ομοιόμορφη και κόκκινη επιφάνεια. Στο τελευταίο αυτό τρίψιμο επιμένουμε αλλά προσέχουμε να αλλάζουμε σημείο και όχι να εμμένουμε σε ένα συγκεκριμένο για να μην υπερθερμαίνεται το αμπόλι και η ζελατίνη και έπειτα να έχουμε προβλήματα στο κόλλημα του χρυσού. Με λίγη υπομονή και εξάσκηση το τρίψιμο θα γίνει εύκολο. Προσοχή, δεν μας ενδιαφέρει να την κάνουμε τελείως επίπεδη, αλλά αντιθέτως τα διάφορα βαθουλωματάκια και κυματισμοί μετά το στίλβωμα θα αντανακλούν φώς δημιουργώντας ωραίο αποτέλεσμα. Απλά μας ενδιαφέρει η επιφάνεια να είναι λεία και χωρίς γρατσουνιές από τα γυαλόχαρτα.

    

ΚΟΛΛΗΜΑ ΦΥΛΛΩΝ ΧΡΥΣΟΥ ΚΑΙ ΣΤΙΛΒΩΜΑ: 1Ο ΧΕΡΙ

 

   Αρχικά πρέπει να αναφέρω ότι οι καιρικές συνθήκες (υγρασία, θερμοκρασία) παίζουν σημαντικό ρόλο στην ευκολία και στην ποιότητα του στιλβώματος, γεγονός που επηρεάζει την γυαλάδα και την καθαρότητα του στιλβωτού χρυσού. ΄Εχω καταλήξει ότι στο δωμάτιο όπου γίνεται το στίλβωμα πρέπει να έχει θερμοκρασία 18-25 βαθμούς. Επιπλέον θέλω να ξεκαθαρίσω ότι υπάρχουν πολλών ειδών υλικά και τεχνικές στιλβώματος. Μια πολύ συχνή τεχνική είναι αυτή με ακρυλική κόλλα και κόκκινο αμπόλι η οποία δίνει στίλβωμα που μοιάζει με χρυσό <<καθρέφτη>>. Το αποτέλεσμα φαίνεται εντυπωσιακό αλλά τυποποιημένο και μηχανικό. Η τεχνική που παρουσιάζω δίνει αποτέλεσμα όπου ο χρυσός έχει παλμό και η χρυσωμένη επιφάνεια δεν είναι επίπεδη και ομοιόμορφη αλλά έχει απαλούς κυματισμούς. Τίθεται και πάλι το θέμα της αισθητικής επιλογής. Στα θέματα τέχνης αλλά και γενικότερα, δεν ορίζεται κάτι ως καλό ή κακό αλλά ως διαφορετικό με τα δικά του συμφραζόμενα και ο καθένας επιλέγει. Άλλωστε όπως ορίζει η πατερική θεολογία, αλλά και ο Αϊνστάιν, δεν υπάρχει καλό και κακό αλλά μόνο καλό, και κακό θεωρείται η απουσία του καλού.

   Αλλά ας επανέλθουμε στο θέμα μας. Αφού τρίψαμε όπως είπαμε παραπάνω την εικόνα, την σκουπίζουμε πολύ καλά με χαρτί κουζίνας ή με ένα βαμβακερό ή μάλλινο ύφασμα. Απαραίτητο είναι καθ’ όλη την διάρκεια του κολλήματος των φύλλων χρυσού να σκουπίζουμε πριν την επιφάνεια που θα εργαστούμε με ένα φαρδύ πινέλο με πολύ μαλακή τρίχα ( σαμουρένιο, φυσική τρίχα. Είναι λίγο ακριβό βέβαια αλλά θα το έχετε για μια ζωή. Ωστόσο και κάποιο συνθετικό βολεύει αλλά σκουπίζουμε πιο απαλά γιατί αυτό μπορεί να χαράξει πιο εύκολα τον χρυσό ).

   Σε ένα ποτηράκι (ξεπλυμένο με απιονισμένο νερό) βάζουμε 3-4 δάχτυλα απιονισμένο νερό. Παίρνουμε και ένα πινέλο 1-2 εκ. πλατύ (με μαλακή τρίχα). Αν πρόκειται για σκαφτή εικόνα τότε κολλάμε και στιλβώνουμε πρώτα την κορνίζα και έπειτα το μέσα μέρος ( κάμπος της εικόνας) για να μην το λερώνουμε κατά το κόλλημα. Βουτάμε το πινέλο στο απιονισμένο νερό και βρέχουμε με μπόλικο νερό όλη την έκταση της επιφάνειας που θα κολλήσουμε το φύλλο χρυσού (μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε χρυσό 22-24 καράτια αλλά πρέπει να είναι διπλόπαχος. Ο ιταλικός χρυσός Giusto Manetti είναι πολύ καλός και μάλιστα μπορείτε να τον προμηθευτείτε και απευθείας από Ιταλία σε πολύ καλή τιμή αλλά θέλει ελάχιστη παραγγελία 500€, μπορώ να σας δώσω σχετικές πληροφορίες αν ενδιαφέρεστε. Και ο γερμανικός χρυσός Norris είναι εξίσου καλός). Υγραίνοντας την επιφάνεια ενεργοποιούμε την κόλλα – ζελατίνη που βάλαμε στο αμπόλι. Με απαλές κινήσεις του πινέλου χωρίς πολύ πίεση ώστε να μην γδέρνουμε την επιφάνεια προσθέτουμε και άλλο νερό μέχρι να μην απορροφάει άλλο και το απλώνουμε όσο το δυνατόν ομοιόμορφα. Έπειτα τοποθετούμε (αποθέτουμε ) το φύλλο του χρυσού με σίγουρη κίνηση και χωρίς να το κουνήσουμε δεξιά-αριστερά. Αμέσως παίρνουμε ένα κομμάτι βαμβάκι που έχουμε συνεχώς πρόχειρο δίπλα μας και πιέζουμε δυνατά και ρολλάροντας το ( όπως κινούμε τον πλάστη στο άνοιγμα φύλλου πίτας) από την μια άκρη του φύλλου ως την άλλη, αφαιρούμε το περιττό νερό. Έπειτα πιέζουμε με δύναμη σε κάποια σημεία του φύλλου όπου βλέπουμε ότι κράτησε νερό και αμέσως σαν να κάνουμε αποτρίχωση (ίσως και με μεγαλύτερη ακόμη ταχύτητα) τραβούμε το φύλλο. Στην αρχή το πιθανότερο είναι ο χρυσός σε κάποια σημεία να μην κόλλησε στο αμπόλι αλλά να παρέμεινε στο φύλλο, αυτό συμβαίνει γιατί τα παραπάνω στάδια και ιδίως η αφαίρεση του περιττού νερού και το τράβηγμα του φύλλου να μην έγιναν σε πολύ γρήγορα, ώστε η κόλλα να στέγνωσε πάνω στο χαρτί του φύλλου χρυσού και συνεπώς ο χρυσός να έμεινε κολλημένος στο χαρτί. Χρειάζεται αρκετή εξάσκηση. Ένα κόλπο για τους αρχάριους είναι το να βρέξουμε με το πινέλο το χαρτί πριν το τραβήξουμε και αφού το σκουπίσουμε πάλι με το βαμβάκι έπειτα το τραβάμε. Ωστόσο μην αγχώνεστε γιατί μπορείτε αφού κολλήσετε και αλλού φύλλα να επιστρέφετε και να κολλάτε κομματάκια χρυσού στα σημεία που δεν σας κόλλησε πριν. Εξάλλου θα περάσετε και 2ο χέρι μετά την ολοκλήρωση του 1ου. Σημαντικό είναι να χρησιμοποιείτε στεγνά βαμβάκια ώστε να απορροφούν καλύτερα και γρηγορότερα ( αυτά έπειτα στεγνώνουν και τα ξαναχρησιμοποιείτε πολλές φορές μέχρι να λερωθούν πολύ). Εκεί όπου εφάπτονται τα φύλλα επιμένουμε με το πινέλο ώστε να υγρανθεί καλά η επιφάνεια, καβαλώντας μόνο μισό χιλιοστό αν είναι δυνατόν το προηγούμενο φύλλο. Ύστερα από την κόλληση 2 – 3 φύλλων παίρνουμε στεγνό βαμβάκι και πιέζουμε τα φύλλα που κολλήσαμε πριν, επιμένοντας στις ενώσεις (έτσι κολλάνε καλύτερα) αν θέλουμε μπορούμε να τα χτυπάμε και με το βαμβάκι ελαφρά σε όλη τους την επιφάνεια (μην το παρακάνετε). Μετά από την κόλληση και άλλων φύλλων επιστρέφουμε με στεγνό βαμβάκι και σκουπίζουμε απαλά τα φύλλα που κολλήσαμε και χτυπήσαμε πριν (στις ενώσεις σκουπίζουμε κάθετα και όχι οριζόντια ώστε να μην γδάρουμε το φύλλο).

   Το σημαντικότερο στάδιο είναι ο χρόνος και ο τρόπος στιλβώματος. Πρέπει να βρούμε το χρονικό σημείο κατά το οποίο το αμπόλι έχει την ιδανική υγρασία που χρειάζεται ώστε ο χρυσός κατά το στίλβωμα να μην ξύνεται ( αν έχει αποστεγνώσει το αμπόλι) αλλά και να μην φαίνεται θαμπός ( έχει περισσότερη υγρασία το αμπόλι). Εδώ πράγματι χρειάζεται πολύ εξάσκηση. Γενικά μπορούμε να πούμε ότι το καλοκαίρι στιλβώνουμε μετά από 30΄- 45΄ μετά το κόλλημα του φύλλου και το χειμώνα μετά από 1-1,5 ώρα ( αν η προετοιμασία της εικόνας είναι με ακρυλικό στόκο craft, στεγνώνει γρηγορότερα απ’ ότι αν ήταν με κιμωλία και κουνελόκολλα ή άλλο υλικό που έχει μεγάλη απορροφητικότητα). Για να καταλάβουμε πότε είναι έτοιμο μπορούμε να χτυπήσουμε απαλά την επιφάνεια του κολλημένου χρυσού με τον στιλβωτήρα και αν ο ήχος είναι βαθύς σε σχέση με τον ήχο της άλλης αμπολιασμένης επιφάνειας και όχι οξύς, σημαίνει ότι κρατάει ακόμη υγρασία και δεν είναι έτοιμη για στίλβωμα. Επίσης μπορούμε απαλά να δοκιμάσουμε να στιλβώσουμε σε μια άκρη και να δούμε το αποτέλεσμα. Αν ο στιλβωτήρας κινείται με δυσκολία αφήνοντας αυλακιές στο αμπόλι και ο χρυσός φαίνεται αν τον δούμε κατά μέτωπο θαμπός ή κάνει ιριδισμούς αποκαλύπτοντας τις γραμμές του στιλβωτήρα σημαίνει ότι είναι πιο υγρός απ’ όσο πρέπει. Αν ο στιλβωτήρας στιλβώνοντας κάνει έναν οξύ ήχο σαν να ξύνεις με γυαλόχαρτο τότε έχει στεγνώσει υπερβολικά το αμπόλι. Το μεγάλο μυστικό είναι το εξής: ΑΝ ΕΧΕΙ ΣΤΕΓΝΩΣΕΙ Ή ΑΝ ΓΕΝΙΚΑ ΞΥΝΕΤΑΙ Ο ΧΡΥΣΟΣ, ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΕΝΑ ΚΑΘΑΡΟ ΒΑΜΒΑΚΙ ΚΑΙ ΤΟ ΒΡΕΧΟΥΜΕ ΕΛΕΦΡΩΣ ΚΑΙ Μ’ ΑΥΤΟ ΝΩΤΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΤΕΓΝΩΣΕ Ή ΓΕΝΙΚΑ ΞΥΝΕΤΑΙ-ΧΑΡΑΣΣΕΤΑΙ   . ΕΠΕΙΤΑ ΣΚΟΥΠΙΖΟΥΜΕ ΑΠΑΛΑ ΤΟ ΠΕΡΙΤΤΟ ΝΕΡΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΒΑΜΒΑΚΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΟ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΙ ΣΤΙΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΛΛΑ ΠΟΥ ΠΟΤΙΣΕ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟ. ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΞΕΚΙΝΑΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ. ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΛΙΓΟ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΙΛΒΩΣΟΥΜΕ. ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΚΟΛΠΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΥΜΕ ΠΙΣΤΟΛΑΚΙ ΜΑΛΛΙΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΘΕΡΜΕΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΕΝΩ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΜΕ ΤΟ ΑΛΛΟ ΧΕΡΙ ΣΤΙΛΒΩΝΟΥΜΕ Ή ΘΕΡΜΕΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΤΙΛΒΩΝΟΥΜΕ ΜΕΤΑ. ΌΛΑ ΑΥΤΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΣΤΟ ΝΑ ΕΛΕΓΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΓΡΑΣΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΡΥΘΜΙΖΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΘΕΛΟΥΜΕ. Επίσης με τον παραπάνω τρόπο μπορούμε αν έχουμε πίεση χρόνου να στιλβώσουμε και την επόμενη μέρα. Όταν στιλβώνουμε (με κυρτό όπως είπαμε στιλβωτήρα) κινούμε τον στιλβωτήρα προς μια φορά (πχ οριζόντια και όχι μια οριζόντια και μια κάθετα) κάνοντας παράλληλες επαναλαμβανόμενες κινήσεις όπως στο 1ο σκίτσο και όχι σαν το 2ο. Επίσης η ένταση της πίεσης του στιλβωτήρα πρέπει να είναι σταθερή.

stilvoma me kokkino ampoli2stilvoma me kokkino ampoli3

CONTACT INFO

Hagiography Workshop - Thomas Raptis

Ano Toumba, Thessaloniki, Greece

6977423190

thomasraptis

CONNECTIONS